ԲԴԽ-ի հետ կաապված կրկին արձագանքեմ:
Հացի սեղանն այդքան կարևորողներին ասեմ, որ հացի պատիվն ու տղամարդկային արժանապատվությունը պահողի համար է հացի սեղանը սուրբ և պարտավորեցնող:
Եթե այդքան կարևորում եք, ինչու՞ եք հանդուրժում հացի սուրբ սեղանի շուրջ լկտի հայհոյանքներն ու անօրինականության արդարացման ու «օրինականացման» ոչ տղամարդկային արարքը:
Դա նույնն է, եթե դուք խուլիգանության ինչ-որ դեպքի վկա եք ու պետք է նկարագրեք, սակայն, բուն գործողությունը նկարագրելու փոխարեն, սկսեք քննարկել նրանց հագուկապը:
ՈՒ հերիք եղավ վեհ բաներից խոսելով արդարացնեք այս պատուհաս իշխանություններին, նրանց հետ ճանապարհ անցածներին, նրանց կամակատարներին, նրանց դուդուկի տակ պարողներին և երկարականջի նման հլու-հնազանդ այդ ամենը հանդուրժող գոյանքներին:
Սրանք վեհ բաներից այնքան են հեռու, որքան այս տարիներին Նիկոլի խանձած և հիմա խանձվող բոլոր «խոզերը՝ տուռնիկից»: